هدیه مدیر

فکر کنم به بوی عطر تو حساسیت دارم همین که در ذهنم می پیچد از چشم اشک می آید…

این روزها بدجور به تو آغشته ام، از صافی ردم کن و ببین که جز تو هیچم نمی ماند.

خیلى بده احساس کنى مثل دارویى فقط وقت نیاز ازت استفاده کنند …

نقش یک درخت خشک را در زندگی بازی میکنم. نمیدانم که باید چشم انتظار بهار باشم یا هیزم شکن پیر…

“بربادرفته” صد بار بهتر است از “از یاد رفته “ …

من درد میکشم تو اما چشم هایت را ببند! سخت است بدانم میبینی و بیخیالی …

اگر میداد لیلی کام مجنون … کجا افسانه میشد نام مجنون …؟

این روزها فهمیدن زبان مادری سخت شده است. قبلترها وقتی می گفتند: دوستت دارم معنی فارسی اش ساده بود. اما حالا “دوستت دارم” هزار معنی مختلف می دهد الا دوست داشتن …

طب مدرن، طب سنتی، طب سوزنی، همه را امتحان کرده ام. درد بی درمان است درد دوریت !

از فکر من بگذر خیالت تخت باشد

من می تواند بی تو هم خوشبخت باشد

این من که با هر ضربه ای از پا در آمد

تصمیم دارد بعد از این سرسخت باشد

تصمیم دارد با خودش،با کم بسازد

تصمیم دارد هم بسوزد، هم بسازد

مسافرترین آدم دنیا هم دست خطی می خواهد که بنویسد برایش ” زود برگرد “ طاقت دوری ات را ندارم …

ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم

چند وقت است که هر شب به تو می اندیشم

به نفسهای تو در سایه ی سنگین سکوت

به سخنهای تو با لهجه ی شیرین سکوت …

گاهی دوست دارم بدون پک زدن فقط بنشینم و نگاه کنم که سیگارم چگونه میسوزد. شاید آخر فهمیدم چه لذتی میبری از تماشای سوختن من …

صدایت نمیکنم که برگردی. مهم باشم خودت برمیگردی …

دلم یک آلزایمر خفیف می خواهد. آنقدر که یادم نرود به نفعم است که به چند زبان زنده ی دنیا سکوت کنم …

این موهبت الهی ست صبح چشم بگشایی و یادت بیاید دوستی داری آبی تر از آسمان، زلالتر از شبنم و روشنتر از صبح …

کفرم را که در می آوری، ایمانم به عشق بیشتر میشود !

عشق فراموش کردن نیست،بخشیدن است. گوش کردن نیست، درک کردن است. دیدن نیست، احساس کردن است جا زدن و کنار کشیدن نیست صبر کردن و ادامه دادن است. حتی تنها …

به روزها دل مبند، روزها به فصل که میرسند رنگ عوض میکنند

با شب بمان، شب گرچه تاریک است، لیکن همیشه یک رنگ است …

گاهی اوقات باید خدا رو شکر کنی یا اصلا بغلش کنی و ببوسیش که به چیزی که یه روزی میخواستی نرسیدی …

ما در این شهر غریبیم و در این ملک فقیر / به مرام تو گرفتار و به یاد تو اسیر …

بعضی ها گریه نمی کنند ! اما … از چشم هایشان معلوم است؛ که اشکی به بزرگی یک سکوت، گوشه ی چشمشان به کمین نشسته …

حریقی به جانم زدی با نگاهت / دلم را ربودی تو با روی ماهت

سیاهی برفت از تمام جهان / چو دیدم به یک لحظه چشم سیاهت …

گاهی “دوست داشتن” پنهان بماند قشنگ تر است. دوست داشتن را باید کشف کرد، درک کرد، و از آن لذت برد …

گاهی مرا یاد کن. من همانم که اگر ساعتی از من بی خبر بودی، آسمان را به زمین میدوختی …

ﻣﻦ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ ﯾﺎ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﻢ. ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﮐﻪ: ﺁﯾﺎ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ: ﺁﺭﯼ

هزار کلمه بر جای خالی ات ریختم اما پر نشد، به گمانم از جنس بی نهایتی

تقصیر تو نیست! همیشه همین گونه بوده، برو اما من پشت سرت دست نه، دل تکان می دهم …